Bitti bitecek dünyanın Hasbihali…

Dört nala koşuyor
acelesi var sanki
gitmek istiyor herkesten önce menzile
nedir anlamadım ama,
zorunluymuş bir zaman sonra binmek kısrak bir ata
alıp götürüyor rüzgar gibi gelecek zamana…

Takvimler ve saat ne kadar uzaktaymış
görmemişiz yirmili yaşlarda.
sevilmeyen kadın gibi ilgisiz kalmışım hep zamana.

Değersiz bir eşyaymış atmışım yıllarca
unutmuşum, kalmış sanki çatı aralarında…

Bu günlerde lazım oldu zaman,
biraz avans istedim, unutup da kullanmadıklarımdan,
lakin öyle kırgın ve öylesine kızgın, getiremiyorum, anlamıyor dilimden.
bencilsin çok kabasın, duygusuz, hatta duyarsız diyor bana…

Halbuki öylesine sıkıştım öylesine lazım ki; ihtiyacım var birazcık avansa.
Aldıklarımı uykusuz gecelerime vereceğim.

Çok uyandırıyorsun, bana hesap soruyorsun senin için kullanacağım diyorum.
Eskiden olduğu gibi seni düşünmeden yaşamak istiyorum zaman,
bana çok soru soruyorsun, benimle ilgili ne kadar çok not tutmuşsun,
aylar, yıllar değil; resmen günleri saatlere bölmüşsün, her dakikanın hesabını istiyorsun.

Ben sana çok bonkör davranmışım,
hatta seni sana bırakmışım, gönlünce yaşa demişim,
sen şimdi kalkıyorsun, sorgu sual meleğisin…

Ne kadar pinti ve cimrisin…
Hala avans bekliyorum senden.
Beraberliklerimiz kaç bunca senelerden
yoldaştık, arkadaştık, yıllarca beraberdik, hatır dedik gönül dedik…

Beyhude; Nuh diyor…
Avanstan vazgeçiyorum.
geceleri uyandırıp soru sorma.
Neyi, niçin, yaptığım ilgilendirmiyor seni

Ey unuttuğum zaman;
bin pişmanım desem, ağlasam, yakarıp yalvarsam sana.

Ne olur vazgeçtim avanstan, hesap sormasan bana…
Uykularımda rahat bıraksan.
Önce bendim terkeden zamanı,
bak şimdi de sen yaşatmıyorsun bu gün bana zamanı…

Yorgunum, yoruldum, koşan atın sırtındayım,
öyle acelesi var ki; konuşamıyoruz bu hızda ,
zamanın yoktur avans hesabı, yolculuk hali,
yol belli, çaresi yok bitti bitecek dünyanın bu hasbihali…

Orhan Çimen

Bu yazı Genel kategorisine gönderilmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.