Şaşırdım çarşı pazar ucuzluğuna,
değerli derken
her şey nasıl oluyor
bu kadar düşüyor;
aşağılar…
var bunda bir şeyler
düşkün kalpler…
anlamaya çalışıyor
ne olduğunu gözler…
öyle usta ki pazarlamacılar…
içine içine bakarak gözlerin
kızarmadan yüzlerin
yüzsüzlüğünde inanılmaz pişkinler…
bu kadar duru yüzde
ne gezer bulanık sözler…
doğruluk diye kime güvensinler…
yalanı ustaca söyleyen diller…
hey! üstsüzler…
vakit geldi bence;
saklansanız yarattığınız gecelere
güvenseniz de
yaptığınız karanlıklara
masum çizgilerindeki o yalanlara
istihzalı tebessümle
bakacaklar değersizce…
yine anlamayacaksın;
tutunacaksın takındığın
masumluk maskesine
sen O’sun sürecek tabii ki
yaşamın süresince…
Orhan ÇİMEN